![]() |
||||
![]() |
PETER VERHELST “Mijn werk is het gevolg van wanhoop en verbijstering dat er zoveel dingen onoplosbaar zijn. Ik heb altijd nagedacht over mechanismen om te overleven”. Peter Verhelst (60) geeft niet toe aan het pessimistisch wereldbeeld waarvan hij zich ten gronde bewust is. Hij scherpt integendeel maatschappelijke betrokkenheid aan om fatalisme tegen te gaan. |
![]() |
||
![]() |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
© 2012 Stichting Arkcomité van het Vrije Woord | website by www.intertext.be |
||
![]() |
![]() |
![]() |
De 72ste Arkprijs van het Vrije Woord is unaniem toegekend aan Peter Verhelst, omdat hij de grote uitdagingen van deze wereld in beroering – oorlog, klimaat, ongelijkheid, naijver – tracht te counteren met ongeremde schoonheid, verbondenheid en open discussie. Zijn thema’s wijzen op de hoogdringendheid van die aanpak.
Verhelst heeft een samenhangend oeuvre opgebouwd. Hij hamert niet aflatend op meer bewustwording en afwijzing van elke vorm van ontmenselijking of onverschilligheid. Tegelijk wijst hij pamflettair engagement en populistische vereenvoudiging radikaal af. Op schurende en weerbarstige manier is het verhalenbordeel van Verhelst naast een viering van literatuur en leven een expressie van kritische betrokkenheid bij mens en natuur. Hij gebruikt daartoe alle vormen van de schrijfkunst: romans (van Vloeibaar Harnas, 1995, over Tongkat, 1999, Zwerm, 2005, tot Voor het Vergeten, 2018 en Lichamen, 2022); poëzie (Obsidiaan, Zon, 2050); vaak zelf geregisseerd theater (Nero, Parsifal, Koor); kunstinitiatieven (Watou 2020, 2021).
De uitreiking vond plaats op zaterdag 8 oktober 2022 in het vernieuwde Herman Teirlinckhuis in Beersel.